Wij hebben verhuisplannen. Na jaren te hebben gehuurd willen we nu wel eens een eigen huisje. Vol goede moed begonnen we vorig jaar aan onze huizenjacht. Avonden brachten we door op Funda, ons verlekkerend aan de mooiste woningen. Wat een keus! In het weekend stapten wij in de auto en reden een zorgvuldig uitgekozen route langs alle uitgekozen huisjes. En dan besef je dat mooie foto's en beschrijvingen een illusie zijn.
Een authentieke woning is niets anders dan een krot waar 40 jaar niets aan gedaan is. Een landelijk gelegen vrijstaand huis is een schuur op het platteland, maar wel pal naast een veehouderij. Een kindvriendelijke buurt is niets meer dan een speeltuin voor je deur waar 's avonds de hangjongeren zich verzamelen en geen achterburen betekent vaak wel een snelweg of spoorlijn pal achter je huis. Een keer maakten we zelfs mee dat de, in alle opzichten, perfecte woning op het terrein van een TBS-instelling bleek te staan. De makelaar wuifde onze bezwaren weg. "Deze mensen verdienen een kans," wist hij te vertellen. Jazeker, maar niet naast ons. Wie gaat er nu met 3 kleine kinderen naast zedendeliquenten wonen? We begrepen wel direct waar de lage vraagprijs op gebaseerd was.
En blijkt een woning aan de buitenkant wel aan de beschrijving te voldoen, dan lijkt de binnenkant in niets op de foto's die je doen geloven in een paleisje terecht te komen.
Makelaars hebben er een handje van de werkelijkheid iets mooier voor te doen dan deze in werkelijkheid is. De woonkamer kan nog zo mooi zijn opgeknapt, als er vochtkringen in het plafond zitten ga je je toch afvragen of er een vochtprobleempje vanuit de badkamer is. Dingen die niet op de foto staan, zijn ook vaak het fotograferen niet waard hebben wij ontdekt. Staat er geen foto van de badkamer bij, dan kun je er donder op zeggen dat deze nog een beige wastafel heeft en tegels waar je ouders in de jaren 70 dolgelukkig mee waren.
Ondertussen zijn we professionals geworden op het gebied van huizen zoeken. Wanneer we iets leuks op het oog hebben bestoken we eerst de makelaar met onze zorgvuldig opgebouwde vragenlijst. In 9 van de 10 gevallen kunnen we het object direct van ons lijstje schrappen. Ik zal niet zeggen dat makelaars liegen, maar ze zijn op zijn minst creatief met de waarheid.
Ons droomhuis hebben we dus nog steeds niet gevonden. Maar we hebben er wel een hobby bij: huisjes kijken op Funda. Want het beste spel is nu eenmaal het voorspel!
Grappig; ik hoor wel vaker dat kijken op Funda een soort hobby wordt. Voor mij zou het zoiets zijn als het zoeken naar een vakantie; absoluut geen geduld voor. Een heerlijk huis is fantastisch, een heerlijke vakantie is fantastisch. Maar die zoektocht; bleeeh wat een gedoe. Op ander gebied (interieurs, verfproducten) kan ik dan weer wel uren op 't net surfen. Gek hè?
BeantwoordenVerwijderenHeb je trouwens mijn mail wel gehad?